"Het persoonlijke en het politieke" is het thema van de tentoonstelling, die tot 7 september toegankelijk is voor het publiek, en die zich richt op de reeks werken waarin intieme en schijnbaar persoonlijke momenten worden getransformeerd tot beelden van collectieve ervaringen, onthult het museum in een verklaring.

"Deze politisering van de privésfeer is vergelijkbaar met de inspanningen en methoden van de feministische beweging van de jaren 1960 en 1970, vandaar dat de titel van het retrospectief gebaseerd is op de feministische slogan 'Het persoonlijke is politiek'," legt ze uit.

Deze tentoonstelling volgt Paula Rego's artistieke ontwikkeling vanaf haar studie aan de Slade School of Fine Art in Londen, van de jaren 1950 tot de jaren 2000, en presenteert "haar krachtige, vaak schokkende schilderijen en tekeningen die machtsstructuren, genderrollen en sociale onrechtvaardigheden aan de orde stellen".

In haar werk behandelt Paula Rego politieke kwesties, zoals machtsmisbruik, en sociale kwesties, zoals abortus en huiselijk geweld, in het vrouwelijke universum.

De verscheidenheid aan tentoongestelde werken wordt aangevuld met geselecteerde schilderijen en voorbeelden van de poppen die de kunstenares in haar composities gebruikte en die uiteindelijk op zichzelf staande werken werden.

De tentoonstelling "Het persoonlijke en het politieke" wordt ondersteund door de Karin en Uwe Hollweg Stichting en het Portugees Cultureel Centrum Camões Berlijn.

Paula Rego (1935-2022), geboren in Lissabon, is een van de bekendste hedendaagse Portugese kunstenaars en een van de meest opmerkelijke figuratieve schilders uit de recente geschiedenis.

Op 17-jarige leeftijd, en met haar tekentalent erkend door leraren aan de St. Julian's School, in Carcavelos, vertrok Paula Rego naar de Britse hoofdstad om te studeren aan de Slade School of Fine Art (tussen 1952 en 1956), waar ze samenleefde met verschillende kunstenaars die ook beroemd zouden worden, waaronder haar man, Victor Willing (1928-1988).

Gedurende haar hele artistieke carrière, die meer dan zes decennia besloeg, schilderde ze om verhalen te vertellen en was ze tegelijkertijd een personage en een verteller.