De terugkeer zal worden gecentraliseerd in de toekomstige Nationale Eenheid voor Vreemdelingen en Grenzen (UNEF), van de PSP, die moet "zorgen voor de werking van het systeem onder een permanent beschikbaarheidsregime", volgens het werkdocument dat de voorstellen ondersteunt die vandaag door de regering zijn ingediend bij de Nationale Raad voor Migratie en Asiel (CNMA).

Het wetgevingsinitiatief voor deze eenheid werd in september in het parlement verworpen, met de onthouding van IL en tegenstemmen van andere oppositielanden.

"Dit voorstel werd verworpen door de stemmen van de Socialistische Partij en Chega, die hun krachten bundelden om de actie van de regering in deze belangrijke verandering van het immigratiebeleid van het land te blokkeren", stelt het voorstel van de uitvoerende macht. Om de samenwerking met de landen van herkomst te garanderen, is het de bedoeling om "bilaterale overeenkomsten" te sluiten en "de definitie van land van terugkeer te verruimen - om de terugkeer naar een derde land waarmee een overeenkomst bestaat mogelijk te maken" van dit type, met "respect voor de fundamentele rechten van de betrokken personen, met uitzondering van niet-begeleide minderjarigen en gezinnen met minderjarigen". De vorige regering sloot de Dienst Vreemdelingen en Grenzen (SEF) en creëerde het Agentschap voor Integratie, Migratie en Asiel (AIMA), waarbij de AIMA verantwoordelijk was voor "het instrueren en beslissen over processen voor de terugkeer van burgers in een illegale situatie, een duidelijk operationele en politietaak", aldus het voorstel van de regering dat vandaag werd ingediend bij de CNMA, waarin een "snel, effectief en evenwichtig systeem voor de terugkeer van illegale immigranten" wordt voorgesteld.

Het document zegt dat, toen deze regering aantrad, "de verwijdering van buitenlandse burgers in een onregelmatige situatie de laagste percentages van alle lidstaten had" en dat "Portugal slechts ongeveer 5% van de terugkeerbesluiten uitvoerde", wat ook een klein aantal was.

Bovendien herinnert de voogdijschap eraan dat de Portugese wet voorziet in "mogelijkheden tot vertraging en belemmering van de effectiviteit van terugkeerbesluiten, in de administratieve en gerechtelijke sfeer, die overvloedig worden gebruikt in duidelijk misbruik van rechten".

"Geconfronteerd met deze geërfde situatie begreep de regering dat het noodzakelijk was om de immigratieregelgeving te versterken, de binnenkomst aan de grenzen strenger te controleren en de verwijdering uit te voeren van degenen die geen recht hebben om in het land te blijven."

In maart stelde de Europese Commissie "een gemeenschappelijk systeem voor de terugkeer van onderdanen van derde landen" vast en de Portugese regering is van mening dat "het ook essentieel is om het nationale debat over dit onderwerp te hervatten".

"Zonder afbreuk te doen aan de garantie van respect voor de fundamentele rechten van de burgers in kwestie, is het doel om een vermindering van de bureaucratie in het proces te bevorderen en de juridische middelen te versterken voor de effectieve uitvoering van de terugkeer van degenen die niet het recht hebben om in Portugal te blijven", legt de uitvoerende macht uit.

Prioriteit

Prioriteit zal worden gegeven aan vrijwillige terugkeer, met financiële prikkels en een "perspectief van re-integratie in de bestemming of beroepsopleiding", naast een "systeem voor het controleren van vrijwillig vertrek", met een indicatieve periode van 30 dagen voor vertrek na "verificatie van de onregelmatigheid van de situatie".

Gedwongen terugkeer zal van toepassing zijn wanneer er een gebrek aan medewerking is, de betrokkenen naar een andere lidstaat zijn gevlucht of een veiligheidsrisico vormen, aldus het document.

Volgens de regering moet "gedwongen terugkeer in overeenstemming zijn met de grondrechten", met "procedurele waarborgen", bescherming van kinderen, verbod op collectieve uitzetting, rechtsbijstand en het recht om vooraf te worden gehoord.

Indien nodig zal het mogelijk zijn om iedereen die zich in een irreguliere situatie bevindt te arresteren, als blijkt dat ze "geen verblijfplaats, vaste woonplaats of betrouwbaar adres" hebben, een expliciet gebrek aan medewerking of vluchtgevaar, naast andere zaken.

Alternatieven

Het document voorziet in "alternatieve maatregelen voor detentie", waaronder periodieke presentaties, borgtocht, verplicht verblijf in een afgebakend geografisch gebied of een open regime in het Tijdelijk Installatiecentrum (CIT), met de mogelijkheid om een deel van de tijd in vrijheid door te brengen.

De maximumtermijnen voor bewaring zullen ook worden uitgebreid tot "volledige procedures en de mogelijkheid dat, ondanks alle redelijke inspanningen, de terugkeer van onderdanen van derde landen meer tijd in beslag neemt als gevolg van vertragingen bij het verkrijgen van de nodige documenten of een gebrek aan medewerking van de betrokken onderdaan van een derde land" en, om de tijd te verkorten, zal de aanvankelijke kennisgeving van vrijwillige afstand worden afgeschaft.

Het voorstel bepaalt ook dat het terugkeerbesluit tegelijk met de afwijzing van het asielverzoek wordt uitgevaardigd en dat de regering zich ertoe verbindt de beroepstermijnen na te leven.