W sumie systemy opieki zdrowotnej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju(OECD) zatrudniają ponad 830 000 lekarzy i 1,75 miliona pielęgniarek urodzonych za granicą, czytamy w corocznym raporcie "International Migration Outlook 2025".

Liczby te odzwierciedlają sytuację w latach 2020-2021, kiedy to po raz ostatni opracowano dane dotyczące sektora opieki zdrowotnej, ale analitycy OECD - którzy współpracowali ze Światową Organizacją Zdrowia(WHO) nad tym aspektem raportu - zapewniają, że integracja migrujących lekarzy i pielęgniarek znacznie wzrosła w ciągu ostatnich dwóch dekad, przekraczając ogólny wzrost zatrudnienia w tych zawodach. "Całkowita liczba lekarzy urodzonych za granicą wzrosła o 86%, a liczba pielęgniarek o 136%" - stwierdzają.

Sytuacja ta wynika z niedoboru pracowników służby zdrowia w krajach o starzejących się populacjach i rosnącym zapotrzebowaniu na opiekę medyczną, podkreślają analitycy w dokumencie na temat migracji.

"W odpowiedzi wiele krajów OECD wzmocniło swoją zdolność do szkolenia personelu medycznego, ale międzynarodowa rekrutacja lekarzy i pielęgniarek również nadal rośnie" - stwierdzają.

Największe wzrosty

Analitycy stwierdzili, że największy wzrost bezwzględnej liczby migrujących pracowników służby zdrowia odnotowano w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Wielkiej Brytanii.

Liczba lekarzy urodzonych za granicą wzrosła ponad trzykrotnie w ciągu ostatnich dwóch dekad w kilku krajach, w tym w Finlandii, Niemczech, Luksemburgu, Norwegii, Hiszpanii i Szwajcarii.

W przypadku pielęgniarek urodzonych za granicą, Finlandia odnotowała największy wzrost, z prawie ośmiokrotnym wzrostem, podczas gdy Niemcy, Irlandia, Nowa Zelandia i Norwegia również odnotowały ponad trzykrotny wzrost.

Raport wskazuje również, że większość migrujących pracowników służby zdrowia pochodzi z Azji, stanowiąc około 40% zagranicznych lekarzy i 37% zagranicznych pielęgniarek pracujących w OECD.

Indie, Niemcy i Chiny są głównymi krajami pochodzenia lekarzy, podczas gdy Filipiny, Indie i Polska są trzema głównymi krajami pochodzenia pielęgniarek.

"W siedmiu krajach pochodzenia więcej lekarzy pracuje w OECD niż w ich własnych krajach, a liczba ta wzrasta do 15 krajów w przypadku pielęgniarek" - czytamy w dokumencie, wyjaśniając, że większość z nich pochodzi z małych państw wyspiarskich i słabiej rozwiniętych krajów Afryki Subsaharyjskiej.

Polityka migracyjna

Chociaż polityka migracyjna ewoluuje, głównie z powodu kryzysu spowodowanego pandemią COVID-19, według analityków OECD reakcje polityczne nadal wymagają poprawy.

"Uznawanie i licencjonowanie", które "nadal stanowią główne przeszkody w integracji migrujących pracowników służby zdrowia na rynku pracy", powinny zostać ulepszone.

OECD proponuje również, aby kraje będące głównymi odbiorcami pomocy wzmocniły "szkolenia i poprawiły retencję pracowników służby zdrowia, aby zmniejszyć niedobory i słabą dystrybucję na poziomie krajowym".

Utworzona w 1961 r. w celu zarządzania pomocą w ramach Planu Marshalla po II wojnie światowej, OECD ma obecnie na celu promowanie demokracji i gospodarki rynkowej, a jej członkami są, oprócz Portugalii, Niemcy, Australia, Austria, Belgia, Kanada, Chile, Kolumbia, Korea Południowa, Kostaryka, Dania, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Stany Zjednoczone, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Węgry, Irlandia, Islandia, Izrael, Włochy, Japonia, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Meksyk, Norwegia, Nowa Zelandia, Holandia, Polska, Wielka Brytania, Czechy, Szwecja, Szwajcaria i Turcja.