W Ingolstadt w Niemczech powstaje nowy trzypiętrowy budynek mieszkalny z 15 lokalami, bez konwencjonalnego systemu ogrzewania. Na pierwszy rzut oka może to brzmieć absurdalnie, zwłaszcza w czasach, gdy większość Europy debatuje nad przyszłością kotłów gazowych i pomp ciepła. Jednak dzięki innowacyjnemu projektowi, budynek jest w stanie utrzymać ciepło zimą i chłód latem.

Sekret tkwi w sposobie jego budowy. Ściany zewnętrzne wykonane są z cegły o grubości 50 centymetrów z drewnianym wypełnieniem, pokrytej drewnianą elewacją. Ściany wewnętrzne i oddzielające są również ceglane, podczas gdy sufity i ścianki działowe są betonowe. Takie połączenie pozwala ścianom i sufitom funkcjonować jako naturalne magazyny ciepła, przechwytujące ciepło ze światła słonecznego, urządzeń gospodarstwa domowego, a nawet samych mieszkańców.

Konstrukcja pozwala uniknąć konieczności stosowania centralnego ogrzewania lub systemu wentylacji. Zamiast tego czujniki śledzą temperaturę, wilgotność i poziomy CO₂, automatycznie otwierając wąskie okna w razie potrzeby. Głęboko osadzone okna w fasadzie również odgrywają kluczową rolę: latem wyższe słońce oznacza, że do mieszkań nie dociera bezpośrednie światło, utrzymując je w chłodzie bez potrzeby zacieniania. W nocy okna otwierają się, aby wprowadzić chłodniejsze powietrze z zewnątrz. Zimą, gdy słońce jest niżej, światło słoneczne wpada do środka, zapewniając naturalne ciepło.

Ciepła woda jest wytwarzana przez małe podgrzewacze na żądanie w każdej jednostce, a większość energii elektrycznej jest dostarczana przez panele słoneczne na dachu. Tylko w ekstremalnie niskich temperaturach uruchamiany jest awaryjny system elektrycznego ogrzewania podłogowego. Budynek posiada również piwnicę i podziemny parking; zamiast tego schowki i parking są zintegrowane z terenami zewnętrznymi.

Co ważne, jest to projekt budownictwa socjalnego, a nie luksusowego. Zainteresowanie mieszkaniami jest wysokie, choć potencjalni najemcy są najpierw dokładnie zapoznawani z koncepcją. Jak podkreślają operatorzy, nie jest to rozwiązanie dla każdego; na przykład osoby, które lubią mieć szeroko otwarte okna przez cały czas, nie będą odpowiednie dla tego systemu.

Nie jest to niesprawdzony eksperyment. Podobny budynek jest używany w Lustenau w Austrii od ponad dekady, gdzie konsekwentnie utrzymuje temperaturę wewnętrzną między 22 a 26 stopni Celsjusza.

Dla mnie ten projekt to coś więcej niż tylko ciekawa architektura. Jest to model, który może mieć sens również w Portugalii. Przy naszych dużych różnicach temperatur między dniem a nocą, taka koncepcja nie tylko dobrze by się sprawdziła, ale także pomogłaby obniżyć koszty operacyjne dla mieszkańców. Jest to inspirujący przykład, który powinniśmy rozważyć.